سرمقاله روزنامه غالباً تا صفحه سوم را فرا میگرفت و احیاناً در صفحه سوم مطلبی یا خبری را بر آن میافزود و صفحه چهارم را اختصاص میداد به تصویر که از زبان دو تن بنام های کل شعبان و بابا احمد موضوعات طرح میشد و در ضمن مکالمه پرده از روی موضوع مورد نظر بر میگرفت.
این روزنامه بیشتر به حقوق زحمت کشان، کارگران و دهقانان اختصاص دارد و از اصول مشروطیت به دشت دفاع میکرد.
روزنامه چنته پابرهنه خود را نسبت به احزاب رقیب بیطرف معرفی میکرد و در مبارزه قلمی میان ایران نو و استقلال ایران، میانداری میکرد و هر دو را به صلح و صفا دعوت میکرد ولی دقت در مفهوم مقالاتش نشان میدهد که به دسته اجتماعیونی چون تقیزاده و سلیمان میرزا اسکندری نزدیکتر از اعتدالیونی چون سید محمدصادق طباطبایی بوده است. لحن بیان مطالب طوری است که کمسواد و بیسواد را از شنیدن و خواندن چنته خسته نمیکند و با سواد هم گویی ایران نویی را در لباس فکاهی مینگرد.
روزنامه چنته پابرهنه در کتابخانه مجلس موجود است و مورد استفاده محققین گرامی قرار میگیرد.
گردآوری: مریم نوری کارشناس روابط عمومی و امور بینالملل