هسته مرکزی اقتصاد مقاومتی - بهروز بنیادی *

در همین حال، خام فروشی و عدم فرآوری مناسب و نبود صنایع تبدیلی در این بخشها باعث از بین رفتن فرصت های اشتغال و درآمدزایی می شود. از سوی دیگر، برای سرمایه گذاری در سایر بخشها شاید این توان را نداشته باشیم. مثال کوچک آن حمایت بی منطق و بی حساب و کتاب از صنعت خودروسازی است که اگر مسئولین مبالغ حمایتی مربوطه را تاکنون بیان کنند می توانیم بهتر قضاوت کنیم که اگر این سرمایه گذاری در بخش های مولد سه گانه فوق صورت می گرفت آیا امروز نیاز به واردات گندم و شکر و دانه روغنی وغیره داشتیم؟!
اکنون هسته مرکزی اقتصاد مقاومتی ما کشاورزی است چرا که شاید بتوانیم بدون سلاح مقاومت کنیم ولی بدون امنیت غذایی نمی توان مقاومت کرد. در همه کشورهای جهان برای تامین کنندگان غذا بیشترین حمایتها را انجام می دهند اما ما چه کرده ایم؟! وزارتخانه های جهاد کشاورزی، نیرو، صنعت، معدن، تجارت ، اتاق بازرگانی و سایر دستگاههای مرتبط در طول سالهای طولانی و دولتهای مختلف برای توسعه فعالیت کشاورزی و حمایت واقعی از کشاورزان چه کرده اند؟!
متاسفانه ، امروز کشاورزان ما در بخش سنتی در جا زده اند و توان رقابت با کشاورزان مجهز به علم روز و تکنولوژی درجهان را ندارند. کشاورز عزیز ما هیچ حمایتی را در طول زندگی خود درک نکرده است؛ نه بیمه عمر مناسب، نه بیمه مناسب محصولات کشاورزی، نه حمایت در بخش توسعه زیرساختها، نه دسترسی به بذر و کود مناسب و هزاران نه دیگر.
شاید، یکی از مهمترین وظایف حاکمیتی که تاکنون انجام نشده است برنامه ریزی در جهت خرید و صادرات محصولاتی باشد که روستاییان ما با خون دل به ثمر می رسانند و زیر فشار انواع و اقسام بخشنامه ها و محدودیتهای منابع آبی تولید می کنند. در این شرایط، سوال این است که آیا وظیفه شرکتهای آب منطقه ای فقط تحکم برای خاموشی چاه موتورهاست؟!
عدم حمایت از محصولات کشاورزی همچنین باعث کاهش کیفیت و از دست رفتن توان آنها رقابت شده و واسطه های سودجو، محصولات بی کیفیت را به قیمت بدنام کردن برند ایرانی صادر می کنند.
امروز روستایی عزیز ما باید سینه غم بغل بگیرد و شرمنده زن و فرزندانش شود. همه گروههای جمعیتی از کارگر و کارمند و استاد و معلم و غیره مدافعی دارند اما کشاورزان غریب ما جز خدا فریادرسی ندارند و کمتر، سیاستمدار و مقام ارشدی تاکنون در سخنانش حمایتی شایسته از آنها به عمل آورده است.
دولتهایی که باید زیر ساختها را برای بهبود کشاورزی صورت دهند، تنها نظاره گر تخلیه روستاها بوده و گاه، حتی به نام حفاظت از منابع طبیعی، بخشهای وسیعی از زمینهای آبا و اجدادی کشاورزان را تصرف کرده اند. از سوی دیگر، در حالی که بنیاد مسکن باید در ساخت منازل مسکونی در روستا بیشترین حمایت را داشته و نیاز کشاورزان به تسهیل شرایط قانونی در این زمینه را از طریق مجلس مرتفع کند، کار چندانی در این زمینه صورت نگرفته است. در نتیجه، روستائیان ما گله مند هستند چون برای ساخت منزل برای خود و فرزندانشان مشکلات بی شماری دارند.
با این حال، آنها برای هر خدمتی معادل شهرنشینان باید پولهایی بپردازند در حالی که هیچ امکانات رفاهی حتی معادل شهرهای کوچک هم ندارند. خوشبختانه در مجلس دهم طرح سازمان توسعه روستایی مطرح شده و دولت یازدهم نیز اهتمام ویژه ای برای آبادانی و رفاه روستا دارد ولی معتقدم برای این کار بسیار دیر شده است چون بسیاری از روستاییان مهاجرت کرده اند و این روند همچنان رو به فزون است.
با این وجود، بر این باورم که برای بهره وری در اقتصاد پایه کشور یعنی کشاورزی باید به طور جدی به عواملی چون فناوری بذر، بکارگیری روش های نوین آبیاری، تبدیل کشاورزی سنتی به کشاورزی نوین، تغییر الگوی کشت و...... توجه کرد، ضمن اینکه باید زمینه ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی در کنار مراکز تولیدی را نیز فراهم ساخت.
استفاده از منابع خارج از بودجه دولت همانند الزام بانکها به ارائه تسهیلات با سود بسیار اندک نیز باید مورد توجه باشد.
از دیگر سو ،یکی از مشکلات عمده ما در بخش کشاورزی عدم صادرات مناسب محصولات است و برنامه ریزی برای توسعه بازرگانی می تواند بسیاری از مشکلات بخش و کشاورزان عزیز را برطرف کند.
--------------------------------------------------------------------------------
* نماینده مردم کاشمر، بردسکن و خلیل آباد در مجلس شورای اسلامی